Morgen word ik nuchter

Keihard maar liefdevol verslag dat iedereen die met verslavingen te maken heeft, zou moeten lezen.
 
Ward Hulselmans leverde vele jaren een gevecht tegen de alcohol. Als zijn stiefzoon Pi zwaar verslaafd blijkt aan cocaïne en drank, grijpen hij en Pi’s moeder hard in. Ze sturen de jongen voor drie maanden naar een ontwenningscentrum in Zuid-Afrika. Hij ondergaat een streng regime. Het contact is minimaal.
 
Ward besluit een bijzondere vorm van communicatie te hanteren. Hij stuurt Pi via mail twee maal per week een brief. Hij vertelt hem over zijn eigen leven van verslaafde, maar dan als een tv-feuilleton, als een fictief avontuur in afleveringen, zoals Pi die zelf ’s nachts op Netflix bingede. De inhoud is een mix van realiteit en fictie en zo spannend dat ook andere verslaafden op nieuwe afleveringen zaten te wachten.
 
‘Ik had mijn verslaving altijd voor Pi verborgen gehouden. Nu was het tijd voor de waarheid. Ik moest hem steunen. Als ik de strijd had gewonnen, kon hij dat ook.’
 
‘Alle brieven in dit boek zijn echt. Ze brengen een boodschap van hoop en vertrouwen. Ze zijn een getuigenis van liefde voor hen die in deze wereld verdwalen. Iedereen kan gered worden. Alleen: je moet het zelf willen.’