De weg naar de Pein

Siebren leeft tientallen jaren als man, gelukkig getrouwd en vader van drie kinderen. Rond zijn veertigste voelt hij zich niet prettig meer in zijn lijf. Siebren krijgt het idee dat hij in een verkeerd lichaam zit, het lichaam van een man en hij wil vrouw zijn. Na lang nadenken en gesprekken met zijn vrouw besluit hij tot een geslachtsverandering. De auteur van dit boek, zelf klinisch psycholoog leert Siepie pas na haar verandering van gender kennen. Samen tennissen, biljarten en intensief praten over elkaars leven. Siepie vooral over de invloed van haar verandering van rol en of haar verwachtingen zijn uitgekomen. Bij de auteur roepen de gesprekken die zij samen voeren flash backs op naar zijn jeugd, die hij opschrijft en aan Siepie laat lezen. Deze fragmenten staan onder Lulletje 1, 2 en 3 in dit boek. Tijdens haar laatste jaren is de evaluatie van haar leven en de geslachtsverandering die zij heeft ondergaan niet alleen maar positief. Siepie beseft dat ze hiermee niet bereikt heeft wat ze wilde en dat ze haar ex-vrouw en kinderen verdriet heeft aangedaan. De auteur ervaart Siepie's stap als een moedige en dit feit confronteert hem met zijn eigen meestal voorzichtige stappen.