Oden aan het Ongerijmde

De wereld wordt in deze gedichten als het ware omgekeerd: een speelse en beeldrijke afrekening met de illusie dat alles tel-, meet- en vooral maakbaar is. Het uitgekiende rationele verklaren der dingen wordt vervangen door een soort ‘voeldenken’. In een aantal situaties, toestanden, emoties en ervaringen legt de wereld van het logische, rationele denken het steeds weer af tegen de onweerstaanbare kracht van de droom, het absurde, het sprookje en de vindingrijke fantasie. En zo komt een wel heel kleurrijke ‘werkelijkheid’ aan het licht. Die boeit van het begin tot het einde.