De Gouden Tak

Muzen, heilige negen: ik roep U op. Want geloof wordt pas Geloof, als verklikkers en roddelaars hun paden hebben doorlopen. Als een Verrader van vertrouwen - de ware Judas - zijn werken heeft voltooid. Hij, die verblindt is door de legende. Van De Gouden Tak. Voor de Grootvaderparadox.

Wie herinnert zich nog de sleutel-mythe van Jonah, Jonas, Yônā, Ionas, Yūnus, Yūnān of Juan genaamd? Die Herman Melville zo pakkend beschreef als: predikant van de Waarheid in het aangezicht van de Onwaarheid.

De Gouden Tak is een hartstochtelijke ode van de auteur aan z'n dierbare grootvader, Louis Ferdinand van den Worm. Zijn verhaal is gepubliceerd in een krantenartikel in De Stem op zaterdag 16 augustus 1980 door Rosé Lokhoff: 'Roosendaler zwierf achttien maanden door Thaise Jungle.' Een uitgebreidere versie hiervan is opgeschreven door H.L. Loffelaar & E. van Witsen in het boek 'Werkers aan de Burmaspoorweg' onder de titel 'Leefde als Robinson Croeseö.'

In De Gouden Tak neemt de schrijver u mee op een nog nooit eerder omschreven introspectieve reis, een onvoorstelbare talige symbiose tussen Oost en West. In wederkerige trouw berustend, op de Ionisch-Griekse Ilias van Homerus.