Ergens in ieders leven begint de melancholie.Dat wat verloren is - die ene vriend of zelfs die hele gemeenschap waar je uit gevallen bent, die ene God of zelfs het hele wereldbeeld dat ooit aan diggelen viel - ze worden steeds mooier naarmate ze verder in het verleden wegzakken. De tranen om alles wat verloren is kunnen de pijn wegspoelen, maar als ze niet opdrogen kunnen ze ons blind maken voor diegene die ons hier en nu tegenover staat.