Anquetil alleen

'Met dit kleine meesterwerk krijgt de coolste en meest raadselachtige kampioen de biografie die hij verdient.'
- The Guardian


 
'Met zijn prachtige, meeslepende schrijfstijl wekt de schrijver het enigma tot leven, kruipt hij in zijn hoofd en injecteert hij de lezer onweerstaanbaar met zijn fascinatie.'
- Elias de Bruijne in het aprilnummer van  Procycling NL.


 
'Erg goed, prachtige schrijver.'
- Bert Wagendorp


 
‘Over niets in het wielrennen is alles gezegd  tot Paul Fournel erover heeft geschreven.’
-  Frank Heinen



Er zijn dingen die hij alleen doet, en dingen die alleen hij doet. Jacques Anquetil (1934-1987) was een wielrenner met een aristocratische inslag en een laconieke houding ten opzichte van regels en moraal. Door zijn reputatie als rokkenjager en zijn openhartige bekentenissen over dopinggebruik, deed hij de Franse samenleving van de jaren zestig versteld staan, evenals met zijn vijf Tour de France-overwinningen (in 1957, 1961, 1962, 1963 en 1964). Paul Fournel was vanaf het begin een groot bewonderaar van Anquetil en volgde diens carrière met de passie van een fan en het oog van een dichter. 


 
In deze originele biografie van een complex personage, combineert Fournel het verhaal van Anquetils leven met scènes uit dat van zichzelf.


 
‘Ik was tien jaar oud, klein, bruin en rond; hij was lang en blond en mager en ik wilde hem zijn. Ik wilde zijn fiets, zijn uiterlijk, zijn nonchalance, zijn elegantie. Ik had zowel mijn voorbeeld als mijn mijn tegenpool gevonden.’



‘Anquetil, een romanpersonage, ook de gedroomde hoofdfiguur voor een (wieler)film!’
- Bas Steman, Programmamaker bij Andere Tijden Sport



'Een schitterend portret van een unieke renner.'
- Remco Nieberg, Het Is Koers



‘Het mooiste en meest doordachte wielerboek dat ik ooit heb gelezen. En lees ook: Ik en mijn fiets van Fournel.’
- Guus van Holland, voormalig chef sport van NRC


 

Over Ik en mijn fiets van Paul Fournel (Oevers, 2020):
‘Een ongelooflijk goed boek.’
– Frank Heinen



‘Het boek verdient het opgenomen te worden in het pantheon der wielerboeken.’
– Remco Nieberg op Het is Koers