Door Twee

Je hebt een heleboel verschillende soorten scheidingen, maar die van onze ouders kan ik moeilijk in een hokje stoppen. Bestaat er zoiets als een schokscheiding? Mijn zus (Noëlla) was vijftien en ik (Fedde) was zeventien, toen mam zomaar ineens met ons op de vlucht sloeg. Pap was kennelijk van de ene dag op de andere veranderd in een enge, gevaarlijke man. En alleen bij mam waren we veilig. Zei ze. Tja, durf dan nog maar eens naar je vader toe te gaan. Mijn zus durfde niet meer. Ik wel, uiteindelijk. En zo werd ons eens zo hechte gezin in tweeën gesplitst. Inmiddels zijn we meer dan tien jaar verder. En dankzij de ontdekking van hele stapels correspondentie hebben we eindelijk in kaart hoe het echt gegaan is. Mam bleek haar levensverhaal geschreven te hebben in opdracht van haar therapeute, pap stelde een gedetailleerde gezinskroniek samen voor zijn advocate. Onbedoeld schreven onze ouders dit boek. Lichte kost is het niet. Het verhaal is zelfs een voorbeeld van PA: Parental Alienation (oudervervreemding of ouderverstoting), een vorm van kindermishandeling. Toch is het evengoed best een grappig verhaal.
Een bijzonder verhaal.
Ons verhaal.*

* om privacyredenen zijn alle namen en details die kunnen leiden tot herkenning van ons gezin gewijzigd. Mocht je bestaande situaties of personen denken te herkennen, dan is dit louter toeval.