Spierpijn

Een huisarts moet machteloos toezien hoe zijn collega en beste vriend langzaam wordt gesloopt door de gevreesde spierziekte ALS. 

Wouter Gerbrands en Jim van Vuuren  sinds hun Leidse jaren gezworen studievrienden  zijn beiden huisarts in een dorpsgemeenschap. De patiënten lopen met hen weg en Wouter zegt dat ze dat te danken hebben aan het feit dat ze over een zesde zintuig beschikken, een voelspriet waarmee ze feilloos aanvoelen hoe iemand eraan toe is. 

Maar als Jim in rap tempo fysiek en geestelijk aftakelt, laat Wouters antenne hem in de steek. Want wat hij in eerste instantie diagnosticeert als alcoholverslaving, blijkt later  tot zijn grote schrik  een vergevorderd stadium van de ongeneeslijke spierziekte ALS te zijn.

Wat volgt is een zinloze tocht langs genezers in het alternatieve circuit, van op geld beluste doktoren en gebedsgenezers tot dubieuze pillendraaiers. Want in zijn wanhoop vanwege zijn snelle aftakeling laat Jim elke vorm van ratio varen en ziet Wouter zich geplaatst voor een diepmenselijk dilemma: houdt hij zijn eigen medische vaandel hoog of blijft hij zijn beste vriend ondersteunen in diens zoektocht in het circuit van kwakzalvers? En wat maakt dat bij hem los? 

In Spierpijn laat Har Meijer op indringende wijze zien dat je als arts rationele beslissingen en diagnoses kunt stellen, maar dat als een ziekte heel dichtbij komt, als een familielid, beste vriend, of als je als arts zelf plotseling patiënt wordt,  je in de eerste plaats als mens reageert.