Sporen van liefde

De wereldwijde katholieke Kerk leeft. In veel landen puilen kerkgebouwen uit en zijn het vooral jongeren en gezinnen die haar gezicht bepalen. De Kerk is er vitaal in haar getuigenis, in haar zorg voor armen en misdeelden, in het aantal mensen dat hun leven geeft in priesterschap en religieus leven. Nieuwe congregaties trekken veel van deze roepingen en zetten zich in voor bestaande of nieuwe noden. Een voorbeeld daarvan is de in Argentinië gestarte congregatie van de Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará, beter bekend als de ?Blauwe Zusters?. Een kwart eeuw na hun oprichting tellen zij al meer dan duizend leden. Hun gene-raal-overste, de Nederlandse Maria de Anima Christi, reist vijf maanden per jaar de wereld af om de meer dan honderdvijftig missies te bezoeken. Zij schrijft over wat zij daar ziet en meemaakt in haar columns voor Katholiek Nieuwsblad, een van de best gelezen rubrieken van het weekblad.Een eerste bundel van deze bijdragen, Zaden van het Woord, was zeer succesvol: lezers worden geïnspireerd door de vitaliteit van de zgn. missielanden en door het concrete getuigenis van de zusters. Deze tweede bundel is een even levendig vervolg op de eerste en leest als een eigentijdse versie van De Handelingen van de Apostelen.