Teruggaan, om verder te kunnen

Daar kun je toch geen last meer van hebben

Over de gevolgen van jong ouderverlies – Verlaat Verdriet- bestaan ook in onze tijd nog tal van misvattingen. Zo hebben veel mensen het idee dat je van zo’n ingrijpend verlies in je jeugd als volwassene geen last meer zou mogen hebben. ‘Zo lang geleden? Daar kun je nu toch geen last meer van hebben?’ Of dat je ervaringen van toen niet op zou moeten rakelen. ‘Niet in het verleden graven, je moet vooruit kijken’.

Dat is jammer, want als gevolg van deze misvattingen blijven veel van deze mensen rondlopen met klachten die niet aan het vroege verlies van hun ouder(s) gerelateerd worden. Verliesangst, moeite met intimiteit, angst- en paniekaanvallen, een fundamenteel gebrek aan zelfvertrouwen, overcompensatie in werk, problemen met ouderschap, twijfel aan het eigen bestaansrecht zijn onder meer kenmerken van Verlaat Verdriet. Ook kunnen zich tal van fysieke klachten voordoen, zoals chronische vermoeidheid en stresspijnen: hoofdpijnen, schouder-en nekklachten of buikpijnen. In veel gevallen wordt overgegaan op gebruik van medicatie, in plaats van de oplossing van de problemen te zoeken in hun oorsprong: de ruptuur van het vroege verlies van de ouder(s).

Teruggaan, om verder te kunnen
In Teruggaan, om verder te kunnen beschrijft Titia Liese op eenvoudige, maar indringende wijze diverse gevolgen van jong ouderverlies. Samen met een keur aan ervaringsgenoten laat ze je zien wat het je oplevert als je de tijd neemt om stil te staan bij het vroege verlies van je ouder(s) en hoe je – op een bij jou passende manier – met je verlaat verdriet om kunt gaan.
Verlate rouw neemt je mee van overleven naar leven. Je moet het zelf aangaan, Teruggaan, om verder te kunnen laat je ervaren dat je het niet meer alleen hoeft te doen.

Bestemd voor:
    Volwassenen die in hun jeugd een ouder hebben verloren door overlijden
    Geïnteresseerden in Verlaat Verdriet en verlate rouw
    Hulpverleners