Goed, beter, fout

Dit is het overhaal over Hoevekost. Een normale ondernemer of een stuk crapuul. Hij bevond zich, in ieder geval, op de dunne scheidslijn tussen de bovenwereld en de onderwereld. Afkomstig is hij uit een kleinburgerlijk milieu van hardwerkende kleine middenstanders die destijds teleurgesteld waren in de samenleving (en de daarbij behorende economie) van de dertiger jaren van de vorige eeuw. Door die teleurstelling werd een aantal lieden, uit die groep, richting fascisme gedreven. Weinigen uit dat milieu kozen, tijdens de Tweede Wereldoorlog, voor het zogenaamde 'verzet'. 

Langzaam maar zeker belandt Hoevekost aan de zelfkant. Eerst als kamerverhuurder en later als pooier. Doch hij behoudt hier-bij echter zijn observatievermogen, discipline en zelfspot. Zijn levensverhaal laat in ieder geval zien dat een harde scheidslijn tussen de wereld van de fascisten en onderwereld nauwelijks bestaat. De scheidslijn tussen deze werelden is een rafelrand; zo blijkt uit zijn lotgevallen.

Of al hetgeen hij vertelt op waarheid berust is nog maar de vraag; een zekere vorm van bluf was hem niet vreemd. Soms spreekt hij zichzelf tegen; de lijn in zijn verhaal is echter consistent. Hij begrijpt niet dat kleine onbelangrijke NSB'ers zwaar gestraft zijn in de jaren na de bevrijding terwijl de echte oorlogsmisdadigers er redelijk goed vanaf kwamen. Verder heeft hij het gedoogbeleid rond de prostitutie nooit begrepen; zijn beste jaren, in dat schemerwereldje, waren die jaren toen alles nog stiekem en in het verborgene plaatsvond.