Spiegelschrift

Goed, hij moest toegeven dat hij diep in zijn hart maar een burgerlijk
ambtenaartje was, maar die moesten er tenslotte toch ook
zijn? Wat was daar verkeerd aan? Daarvoor hoefde hij zich toch
niet te schamen? Met een nette kamer, 't liefst in de binnenstad,
zou hij al tevreden zijn.'
De roerige jaren zestig lopen ten einde. De stille, wat teruggetrokken
Herman Distelvink woont in Amsterdam, waar hij een eenvoudige
kantoorbaan heeft en op een kamer bij een hospita woont.
Op zekere dag ontmoet hij zijn tegenpool Harry, in wie hij als in
een spiegel zijn dromen ontwaakt ziet. Hij raakt in de ban van
Harry, die hem door zijn onbezonnen levensstijl tegelijkertijd afstoot.
Ten slotte lopen Hermans dromen stuk op zijn eigen beperkingen
en op het falen van zijn bewonderde held en tegenpool.
Dit alles speelt zich af tegen een sfeervol, haast  lmisch decor,
waarbij de lezer soms het gevoel krijgt alsof Frits van Egters weer
even terug is.
Niet zonder ironie geeft Evert van Leerdam een beeld van de
periode waarin de gulden nog bestond, er nog geen iPhone en
internet was maar een typekamer en waarin een zoekende ziel,
die vast wil houden aan de tijd, op het nippertje toch nog zijn
vaste bakens dreigt te verliezen.
Evert K. van Leerdam (Utrecht, 1944)
studeerde Duitse taal- en letterkunde en filosofieen is actief als vertaler.