Ik proef iets wat bedorven is

Bloemlezing hekeldichten uit de Nederlandse literatuur.
Boosheid is van alle tijden, daar ongenuanceerd over raaskallen ook. Het is dan weer aan de dichter om kwaadaardigheid om te vormen tot een literaire stijl, tot hekeldichten. Deze bundel presenteert voor het eerst in jaren een overzicht uit die uit woede ontstane poëzie uit de Nederlandse Letteren.
Dichters in deze bundel zijn kwaad op andere landen, andere mensen, de wetenschap, de politiek, God en de goddelozen en ook op elkaar. Ten onrechte wordt gedacht dat hekeldichten om te lachen zijn, deze bloemlezing laat zien dat hekeldichten (ook) groots, ernstig en complex kunnen zijn. Al met al laat deze bundel vooral zien dat beschimpen mooi kan zijn, vooral als het in stijl gebeurt.