Goed gereformeerd.

Dit boek beschrijft bijna 170 jaar plaatselijke kerkgeschiedenis, vanaf de Afscheiding van de Nederlandse Hervormde Kerk in 1836 tot aan de hereniging met de Hervormde Gemeente in 2005. Het dorp Nieuwerkerk was op het eiland Schouwen-Duiveland de bakermat van de Afscheiding: alle andere gereformeerde kerken en gemeenten op het eiland kwamen hieruit voort. De eerste afgescheidenen kregen lange tijd hoge boetes opgelegd.

De gemeente die in 1836 als streekgemeente in Nieuwerkerk ontstond, behoorde achtereenvolgens tot het verband van de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Kerken. Vanaf 1846 werd gekerkt in de Diekse Kaerke nabij Oosterland. In 1899 werd de gemeente van Nieuwerkerk zelfstandig. Ze bouwde een eigen kerkgebouw, dat bij de watersnoodramp van 1953 zwaar beschadigd raakte en werd vervangen door een nieuw kerkgebouw.

In dit boek is ruime aandacht voor de gewone dorpelingen die met elkaar de Gereformeerde Kerk van Nieuwerkerk vormden. De gemeente had lange tijd een zeer behoudend karakter. Dit behoudende karakter uitte zich op tal van punten, die in dit boek uitgebreid worden beschreven. Tot 1944 had de gemeente, waarschijnlijk als laatste Gereformeerde Kerk in den lande, nog drie keer per zondag dienst. De verhalen over hoe het eraan toe ging, illustreren dat de titel "Goed gereformeerd" op zijn plaats is. Na de watersnoodramp van 1953 veranderde het karakter van de gemeente aanzienlijk doordat 55 leden waren omgekomen, velen naar elders verhuisden en vervolgens vele anderen zich in Nieuwerkerk vestigden.

Het is opmerkelijk dat de plaats waar in 1836 de Afscheiding begon ook de eerste plaats op Schouwen-Duiveland is waar de Hervormde Gemeente en de Gereformeerde Kerk weer 'samen op weg' gingen.