Met Montaigne in het achterhoofd

Michel de Montaigne is een filosoof apart. Zelf zou hij zich nooit zo genoemd hebben. Het unieke van Montaigne is dat hij het dagelijkse leven tot uitgangspunt van zijn beschouwingen neemt en daarin zichzelf en zijn omgeving kritisch observeert, waarbij hij triviale zaken niet schuwt.

Sicco Polders (1966) is vakfilosoof. Nadat hij zijn studie wijs-begeerte aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) cum laude had afgerond, ging hij lesgeven aan het Instituut voor Filosofie. Momenteel doceert hij beroepsethiek en wetenschapsfilosofie aan de biomedische faculteit van de UvA. Hij heeft een speciale 
interesse voor bio-ethische vraagstukken, leest graag Duitse filosofie - zoals Schopenhauer en Nietzsche - en natuurlijk Montaigne.	
Verrassend van deze bundel korte essays is dat de schrijver zijn eigen gedachten en dagelijkse ervaringen willekeurig toetst aan feiten en uitspraken ontleend aan de gedachtewereld en levenservaring van Montaigne die hem in het achterhoofd zijn bijgebleven. Daarbij stelt hij zich wel kritisch op en kan hij het soms met zijn leermeester oneens zijn. De onderwerpen die hij aansnijdt zijn direct aanspreekbaar, ze raken het leven van alledag.