Het geheim van de bokkenrijders

Plotseling dook Willem de Gavarelle op. Hij had een voorwerp bij zich en zette dat op het altaar. Dit is het heiligsten der heiligen, zei hij. Dit is de kracht die we hebben om onze dromen waarheid te maken. We streven namelijk naar een betere wereld waar geen onderscheid meer is tussen arm en rijk. Naderhand als we sterk genoeg zijn zullen alle goederen gemeen zijn en dat de een als de ander zou zijn. 
Hij hief de kerk en zei: ‘Daarenboven zich door een hels verbond verenigd en verbonden hebben van ’t hele land af te lopen, alle goede ingezetenen welke niet mede willen doen te vermoorden, om daardoor ons doelwit van alle goederen gemeen te maken te bereiken.’ En zette de kelk weer neer op het altaar. Dat is waar wij voor staan. Zie de gloed die de kelk uitstraalt en laat deze op U instralen. Op een bankje stonden twee kleine brandende kaarsjes, een kruisbeeld en een klein witstenen moedergodsbeeldje. Het bankje was bekleed met een witte doek. Daarop lag een dode hand in een plagge gedraaid en daarnaast een klein doosje (met geconsacreerde hosties).