Ze noemden mij Miep

Het verhaal van een kater die zo fijnbesnaard is dat hij een meisjesnaam kreeg.
Een openhartig, ironisch en geestig verslag. Een kattenleven met diepe dalen en hoge pieken. Over honger, eenzaamheid, ziekte, liefde en onbaatzuchtige kameraadschap.

Maar ook met messcherpe observaties van Meneer Maf en Mevrouw Hemelgezicht die Miep in hun huis opnamen.
En natuurlijk over huisgenoot Sok. Type betonvlechter. Een ruwe bolster met een blanke pit. Verwoed jager en drager van een hoge onderscheiding wegens het redden van een zeer zeldzame dwaalgast (tenminste, dat beweert Sok zelf).

Kortom, een boek voor iedereen die weet dat katten niet wezenlijk verschillen van mensen.