Gender en gekte

Waarom wraaklust in de Engelse Renaissance als typisch vrouwelijk werd beschouwd, over hoe de mannelijke psychiater rond 1900 naar vrouwelijke patiënten keek en waarom de psychoanalyse aan het begin van de twintigste eeuw een bevrijding betekende voor schrijfsters.

In de negentiende eeuw leken sommige vrouwen waanzinnig te worden door een gebrek aan gedragsvrijheid. Van de universele remedie tegen gekte in die dagen, een rustkuur, werden zij niet altijd beter. Eind twintigste eeuw lijken sommige vrouwen juist te bezwijken onder de last van de vrijheid. Het beeld bestaat dat de eisen die de post-feministische samenleving hen oplegt om carrière te maken, er prachtig uit te zien en een flitsend sociaal leven te leiden hen te veel wordt, met nieuwe ziektebeelden als burn-out tot gevolg. 

Gender en gekte, hoe verhouden deze twee grootheden zich tot elkaar? Dit 30e Jaarboek voor Vrouwengeschiedenis biedt een historisch perspectief op prangende vragen als waarom sommige ziektes, zoals het borderlinesyndroom, vooral vrouwen treffen en verslaving vooral mannen bij voorkomt, over continuïteiten en discontinuïteiten in de geschiedenis van psychiatrische stoornissen en waarom syndromen als hysterie tijdsgebonden fenomenen waren.