Land op de tweesprong

In 2008 vergaderde een groep progressieve Vlamingen in de schaduw van het Gentse Gravensteen. De leden behoorden tot diverse ideologische strekkingen. Zij wilden stelling innemen tegen een mediaklimaat waarin op zich neutrale Vlaamse standpunten over de Belgische staatshervorming bij voorbaat verdacht werden gemaakt.
Enerzijds pleitten ze voor een solidaire, verdraagzame en respectvolle samenleving. Anderzijds zagen ze dat het huidige Belgische bestel niet gekenmerkt wordt door federale loyaliteit, wederkerigheid of transparantie tussen de gemeenschappen.

In volle Leterme-crisis (februari 2008) bracht de Gravensteengroep zijn eerste manifest uit, dat in linkse en belgicistische kringen insloeg als een bom. Sindsdien zijn de Gravensteenmanifesten betreffende de beoordeling van de Belgische falende staatsconstructie almaar strenger geworden.
Hoe concreter ze mettertijd werden, hoe meer ze ook gingen aandringen op de ontgrendeling van Vlaanderen, los van de houdgreep door het regime.
De manifesten overspannen vijf jaar institutionele crisis, met als triest hoogtepunt de 541 dagen na de verkiezingen van 2010.

Land op de tweesprong is een bundeling van de manifesten – met een tiental begeleidende teksten en dertig foto’s – en weerspiegelt daarmee ook een geschiedenis van de Belgische voorlopigheid tussen 2008 en 2012.
De Gravensteengroep hield ondertussen op te bestaan, maar zijn teksten zijn actueler dan ooit.
Met bijdragen van Ludo Abicht, Tinneke Beeckman, Jan M.L. Bosmans, Dirk Denoyelle, Karel Gacoms, Paul Ghijsels, Bart Maddens, Jean-Pierre Rondas (red.), Johan Swinnen, Jef Turf, Frans-Jos Verdoodt, Jan Verheyen en Etienne Vermeersch.