Er is een mysterieuze plek tussen leven en dood waar alle vraagstukken over verloren liefdes en bevroren ambities in je leven worden beantwoord.
Als gitaren schreeuwen, is een modern surrealistisch verhaal, dat heen en weer schakelt tussen droom, werkelijkheid en de visioenen van de hoofdfiguur Joe. Pennock speelt met thema's als muziek, de cultus van verlichting, seks, geweld, familiebanden en vooral onbereikbare liefde. Met zijn liefde voor de gitaar als uitgangspunt en metafoor orkestreert hij een wanhopige zoektocht naar gevoelens en oplossingen die hem kunnen helpen om zijn diepgewortelde depressies en zijn hang naar de dood en onbeantwoorde liefde een plaats te geven in zijn leven.
In Als gitaren schreeuwen krijgt Joe in visioenen en dromen een hint van een universele sleutel. Het vinden en het gebruik van deze sleutel zal hem helpen, heilig te worden: heel. Het zal hem kunnen verlossen van de diepste pijnen die hem tergen; de druk die hem door de som van gebeurtenissen noodt tot terugtrekking. In deze terugtrekking flirt hij niet alleen met de dood in al zijn facetten, maar daagt hij De Creator, God, uit om hem te helpen al die zware en duistere gedachten te verbannen. Joe krijgt geen hulp van God, in dit verhaal de Bandleider genoemd. God, vindt dat hij dat zelf kan.
Op deze queeste krijgt Joe wel hulp van overleden mensen, zoals een oud klasgenootje. Maar ook in zijn dromen van beroemdheden zoals Jeff Healy, Jim Morisson en Jimi Hendrix - allen behorend tot de rij van reeds overleden gitaarhelden die hem hebben geïnspireerd. En ook van een vrouw op wie hij op afstand wanhopig verliefd is. De enige liefde die hij als onvoorwaardelijk ervaart is zijn gitaar. De gitaar die zijn innerlijke manipulaties tot bezwerende, schreeuwende tonen omzet. Een vraag om aandacht voor zijn pijnen en liefde.
De muziek die in deze roman zo'n belangrijke rol speelt is via de kleurrijke tag op het boekomslag op smartphonete beluisteren.