Iemand loopt op de brandtrap

'Iemand loopt op de brandtrap' is een dichtbundel met een sterk verhalend karakter waarin de echo's van New York en een willekeurige Baskische industriestad weerklinken.
Beroemde schrijvers, helden uit de popcultuur, kankerpatiënten, clandestiene arbeiders en vele anderen lopen op de brandtrappen. Ze voelen zich vervreemd, kwetsbaar en geraakt door onmerkbare trillingen.
Harkaitz Cano registreert ze in zijn gedichten, die zo te beschouwen zijn als seismogrammen van een rauw bestaan.
De vertaling van 'Iemand loopt op de brandtrap' is mede tot stand gekomen
dankzij een bijdrage van het Baskisch Instituut Etxepare.

Harkaitz Cano (Lasarte, Baskenland, 1975) is afgestudeerd in de rechten aan de Universiteit van Baskenland. Hij is schrijver, scenarist en columnist. Cano debuteerde in 1994 met de dichtbundel 'Kea behelainopean bezala' (Zoals rook in laaghangende mist). Sindsdien heeft hij drie dichtbundels geschreven, vijf verhalenbundels, vier romans, een kroniek en een essay. Harkaitz Cano wordt beschouwd als een van de belangrijkste Baskische schrijvers en heeft diverse prijzen gewonnen. Zijn werk is vertaald in het
Engels, Duits, Spaans, Russisch, Italiaans, Galicisch en Grieks.
Met 'Iemand loopt op de brandtrap' verschijnt voor het eerst een werk van zijn hand in het Nederlands.