Adieu Anna

"Ouder worden is geen feestje, Anna. Het is een enkele reis in eenzame berusting op weg naar de ontzieling van het lichaam." 

Bretagne. Op de gure avond van 25 december 1948 staat in de deuropening van een boerderij een kleine, schichtige jongen naast een ambtenaar van de kinderbescherming. De jongen draagt geen naam, wel een uiterst mysterieus verleden. Niemand weet wie hij is en waar hij vandaan komt. Het boerengezin; vader, moeder en vijf kinderen, neemt de jongen onvoorwaardelijk in hun midden op, en noemt hem: Jean Yves Cagoule de Noirmoutier. Vanaf die dag begint voor hem, vanuit een ogenschijnlijke, vredige omgeving, de zoektocht naar zijn verleden in de jaren van de Tweede Wereldoorlog en de flarden aan herinneringen van de jaren daarna. Gaandeweg begrijpt hij dat de antwoorden veel dichterbij besloten liggen. Niet in de laatste plaats bij de duistere geheimen van het gezin waarin hij zo barmhartig is opgenomen. 

In diezelfde periode wordt in Zeeuws-Vlaanderen een meisje geboren, Anna. Verstoten en beschimpt als bastaardkind, op voorspraak van het kerkelijk gezag, groeit zij op in een pleeggezin. Ook bij haar openbaart zich al vroeg een onweerlegbare drang naar meer wetenschap over afkomst en verleden en ook daar ligt het antwoord dichter bij huis besloten dan op voorhand aangenomen.

Het spoor van beide kinderen kruist elkaar in het mysterie van verleden en toekomst.

 
(Lees ook: Blauwzweem)

De auteur schenkt de royalty's van dit boek aan het KWF Kankerbestrijding.