Het complex

Peter Frantz prijst zich gelukkig wanneer hij een baan krijgt bij een semi-overheidsinstelling, een grote 
organisatie die zich in een transitieperiode bevindt. 
De wereld van schone schijn waarin hij vervolgens terecht komt en waarin bestuur en management haar medewerkers willen doen geloven, zet hem bij herhaling op het verkeerde been.
Een wereld waarin de organisatie met al zijn mensen en middelen tot een speeltje wordt van het bestuur, en waarbij het management het spel ten eigen faveure gretig meespeelt. Een wereld waarin voorbij wordt gegaan aan de werkelijkheid, die inhoudt dat wie betaalt - in dit geval de Overheid - dus ook bepaalt. Een wereld waarin lippendienst wordt bewezen aan het publieke belang, maar waar het eigenbelang veelal voorrang krijgt.
Een wereld waarin zeggen en schrijven wat anders is dan ook doen. In de praktijk van alledag wordt hij te vaak geconfronteerd met dit pijnlijke verschil tussen beeld en werkelijkheid. Een reeks van gebeurtenissen en ervaringen veroorzaakt in toenemende mate twijfel en doet steeds verder afbreuk aan zijn idealen, en stelt hem uiteindelijk voor een onafwendbare keuze.