Elisabeth

Men zegt dat ‘tout comprendre c’est tout pardonner’ (alles begrijpen is alles vergeven). Maar dat is veel te rationeel.

Het is de liefde die vergeeft en ‘begrijpt’, niet het brein.

Dit verhaal gaat over Elisabeth, een Filipijnse vrouw. Op haar 28e gaat ze een relatie aan met Michael, een veel oudere, Europese man. Niet zijn leeftijd vormt een probleem, maar zijn afkomst. In haar land heersen vooroordelen over ‘zulke vrouwen’ die met ‘zulke mannen’ gaan. Elisabeth is echter niet uit op zijn geld en ze wil ook niet naar Europa. Zij houdt van Michael.

Gelukzalige dagen en nachten worden afgewisseld met misverstanden en onbegrip. De afstand tussen beide groeit. Elisabeth onderzoekt hoe haar liefde is ontstaan, hoe deze groeit en telkens ook weer lijkt te verdampen in pijnlijke situaties. Ze ontdekt daarbij steeds meer, wie zij zelf is.

Dit boek laat zien, hoe liefde en pijn altijd samen gaan. Op korte termijn lijkt de pijn de liefde door escalatie te willen vernietigen. ‘Ik wil die pijn niet dus sodemieter maar op met je liefde.’ Dat is het onvolkomen brein. Maar op langere termijn zal de pijn de liefde versterken, verdiepen. ‘Ik kies voor de liefde en daarbij hoort deze pijn.’