Van Terra naar Titan

Het Mount Cyclops Laboratorium in Nieuw-Guinea (Terra) staat op een van de stilste plekken op aarde. Dr. Raia Solanis, een 24ste-eeuwse wetenschappelijk telepate, tast met haar geest het heelal af. Een routineklus. Totdat ze een buitenaards signaal opvangt. First contact! Het bericht is afkomstig van Titan, de grootste Saturnusmaan. De afzender spreekt een beeldentaal. Raia ontdekt dat het Titaanse ras iets gemeen heeft met de papegaaivissen (Scaridae) op Terra: ze veranderen volledig van geslacht. "Noem ons ook maar Scaridae," geeft haar gesprekspartner aan. Solanis wordt uitgenodigd voor een intergalactische ontmoeting op Titan. Ondanks de angst van velen voor buitenaardse indringers keurt het parlement van Australazië haar missie goed. Vanuit een aards ruimtestation in een baan rond Titan daalt Raia Solanis af naar Titan, begeleid door een Scarida-gids, Vijftwintig. Maar door hun telepathische band komen de Scaridae in contact met de duisterste kanten van haar menselijke geest ...

Raia Solanis, hoofdpersoon in Van Terra naar Titan, werd geboren 'in de ether' tussen Berlijn en West Cork (Ierland) als product van een los-vaste samenwerking tussen beeldend kunstenaar Hanneke van der Hoeven en schrijver Moze Jacobs, die in 1995 al feuilletons in de De Groene Amsterdammer publiceerden. Het idee was om een sciencefictionverhaal te maken met een vrouwelijke hoofdpersoon. En om te 'spelen' met de enigszins vastgeroeste clichés van het genre. Dat is wel gelukt. Van der Hoevens fantastische tekeningen zetten een futuristische 24ste-eeuwse realiteit neer - op Terra en op de Saturnusmaan Titan - die soms ook humoristisch aards is. En verrassend vertederend. De astronaute Raia Solanis en haar Titaanse gids, Vijftwintig, hebben een telephatische band. Raia kan haar diepste roerselen niet voor de aliens verbergen. Maar niet al haar gedachten en emoties zijn positief. Dat heeft gevolgen... Moze Jacobs nam als rolmodel voor Raia Solanis de eerste Afro-Amerikaanse vrouw in de ruimte, Mae Jemison, tegenwoordig hoofd van 100 Year Starship (100YSS), een organisatie met als doel de interstellaire ruimtevaart binnen 100 jaar. Hanneke van der Hoeven baseerde zich op een andere ster. Zij had Michelle Obama voor ogen, bestudeerde haar stijl, kleding en houding om Raia's 'lichaamstaal' te construeren. Van Terra naar Titan komt met een eigen soundscape, Methane 1, gecomponeerd door Karel von Kleist met vocalen van Han Buhrs.

Hanneke van der Hoeven is tekenaar en schilder. Ze produceert en exposeert zowel autonome kunst (tekeningen, collages) als graphic novels, comics en kunstenaarsboeken. Na de afronding van haar studie aan de Academie Minerva (Groningen, 1980) werkte ze twee jaar in Berlijn alvorens naar Amsterdam te verhuizen. Met een beurs van het Fonds BKVB keerde ze terug om in 2010 de geïllustreerde roman 'Ik ben weer in Berlijn geweest' te voltooien. Eerder werden passages uit haar boek 'In Afrika' als 'beeldverhaal van de maand' gepubliceerd in Le Monde Diplomatique (2006). Beide boeken verschenen bij uitgeverij In de Knipscheer. In Duitsland publiceerde Edition Wasser im Turm.berlin verschillende boeken van haar hand met zowel tekeningen als tekst. Reprodukt gaf 'Brandmauerengel' uit in de serie 'In 50 Comics um die Welt' en ze illustreerde ook werk van andere schrijvers, waaronder Edward van de Vendel. Hun Gijsbrecht (Querido) won in 1998 een Gouden Zoen. In de lente van 2015 verschenen bij Verlag Bibliothek der Provinz (Oostenrijk) de kinderboeken, 'Ole und das Meer' en 'Leonie oder der Duft von Käse', geschreven door Thomas J. Hauck. In 2012 richtte ze met corn.elius de 'artbook.berlin' op, een internationale kunstenaarsboekenbeurs die jaarlijks in Berlijn wordt gehouden. Sinds 2008 woont en werkt ze afwisselend in Amsterdam en Berlijn.

Moze M. Jacobs verhuisde naar Ierland in 1997 na in Nederland te hebben gewerkt als journalist (o.a. Vrij Nederland, Hifi Video Test, Primeur, Art of Nature, VPRO) en schrijver (fictie/non-fictie). In landelijk Ierland schakelde ze over op (fulltime) vertalen (Ned/Eng & Eng/Ned) terwijl ze bleef schrijven 'voor zichzelf', inclusief poëzie. Weerklank en feedback vond ze bij de plaatselijke schrijversgroep en daarna via een maandelijks 'spoken word event' in het stadje Clonakilty, waar ze ook stand-up Interviews'doet en presenteert. Een sjamanistische schrijfworkshop, 'The Power of Words', leidde tot grote veranderingen. Een belangrijk leidmotief in haar werk is de interactie met andere kunstvormen. Van poëtische affiches, collages voor een theatergroep en mythische Ierse verhalen met illustraties (i.s.m. Paul Bodoni) tot deelname in kunstprojecten waaronder Upstream (Amsterdam), Roam is my home (Centraal Museum Utrecht), Visible Visions (Nederland, Zuid-Afrika), Imram (Ierland) en gedichten bij beeldende kunst (i.s.m. Marjan Verkerk) met daarnaast ook workshops, radio, tv-columns, sound poetry en van alles met muziek.

Moze Jacobs en Hanneke van der Hoeven publiceerde samen vier feuilletons en een strip in week- en maandbladen (Primeur, Groene Amsterdammer, Milieudefensie). Hun graphic novel met soundtrack (Karel von Kleist, Han Buhrs) Van Terra naar Titan verschijnt in 2019 bij uitgeverij In de Knipscheer in twee talen, Nederlands en Engels.