De conducteur vertelt ...

Als een conducteur de deuren van een treincoupé opendoet, schrikt hij bijna als iemand zijn groet beantwoordt. De een vindt dat hij veel te vaak gecontroleerd wordt "alweer?"), de ander dat het veel te weinig gebeurt ("nu pas?"). Je kunt het gewoon niet goed doen. Een conducteur krijgt iedere dag met een dwarsdoorsnede van de hele samenleving te maken en als hij een eigenschap moet hebben, dan is het wel flexibiliteit. Dat is Klaas van Tuinen in zijn meer dan 25-jarige loopbaan wel duidelijk geworden.

Nu de NS heeft aangekondigd, dat de conducteur op termijn zal verdwijnen, leek het Van Tuinen goed, eens te boek te stellen wat zo'n functionaris allemaal tegenkomt op zijn werk. Hij doet dat met onderkoelde humor, een soepele verteltrant en zonder zijn werkgever naar de ogen te zien. Achtereenvolgens passeren verschillende groepen mensen de revue, zoals zwartrijders, voetbalvandalen, smoezenkoningen. Maar ook ernstige treinongelukken en de zogenoemde springers komen aan bod. Wie dit fascinerende kijkje achter de schermen heeft gelezen, bekijkt de vertrouwde verschijning met pet en kniptang voortaan met andere ogen.