Als morgen niet komt

Daar sta ik dan na jouw overlijden. ‘Neem je tijd!’, ‘pas goed op jezelf!’ en nog veel meer wordt tegen me gezegd, maar juist al deze lief bedoelde woorden
roepen allerlei vragen bij mij op. ‘Waar moet ik op passen en hoeveel tijd moet ik nemen ...?’
Ik krijg ineens onbedwingbaar veel behoefte aan handvatten en protocollen, maar niemand lijkt mij daar mee te kunnen helpen. Langzaam voel ik steeds meer verwarring, angst en wanhoop opkomen. Ik
herken mijzelf niet meer, snap niet meer hoe ik kan functioneren. Steeds meer verlies ik de realiteit uit het oog, maar als bijna alle kracht weg is om te kunnen vechten, begin ik langzamerhand te begrijpen dat er maar één weg is om nog door te gaan met mijn leven ...
Willy de Hoop beschrijft haar intense rouwproces na de dood van haar man. Ze wil daarmee anderen die met rouw te maken hebben, tot steun zijn. Inzicht geven en behulpzaam zijn in het doen van de volgende stap, in het volgende uur of de volgende dag.