Het zakboekje van het pijnboombos

Francis Ponge wordt de 'dichter van de dingen' genoemd omdat hij de dingen als zodanig zou willen laten verschijnen - maar klopt die benaming wel? Het zakboekje van het pijnboombos laat veeleer zien dat het Ponge vooral gaat om het intensiveren van menselijke betrekkingen tot de dingen, en dat hij dit probeert te bereiken via wat ons juist van de dingen onderscheidt en scheidt: de taal. 
Het zakboekje van het pijnboombos is een soort logboek, bijgehouden onderweg naar een gedicht, waarin gaandeweg duidelijk wordt waarom zo'n sluitend gedicht over het pijnboombos zich niet laat schrijven; het open, zichzelf voortdurend bevragend, bijsturend en hernemend poëtische werkverslag neemt als het ware het beoogde doel weg en laat zodoende zelf de relatie van de talige mens tot het ruisende bos tot gelding komen.
Het zakboekje van het pijnboombos werd voor het eerst in het Nederlands vertaald en is van een instructief nawoord voorzien door Christian Hendrikx.