Als engelen zat zijn

Het kan opluchtend zijn in helikopterview naar een drukke wereld te kijken zoals 

men op een mierennest aan de voet van een boom neerkijkt en ziet welke pogingen, 

schijnbewegingen, en foute maneuvers er worden uitgehaald om toch maar ergens te 

geraken.
Het thema is eigenlijk: wat doen mensen in de toestand van onwetendheid over wie 

ze zijn. Het 'ken uzelf van oude grote wereldleraren is hoogstens een tegeltje aan 

de muur gebleven. Ze gedragen zich stom en sluw, en dat is vaak gevaarlijk tot 

intreurig (zoals de meeste romans, toneelstukken, soaps  en films aangeven), maar 

van buitenaf bekeken kan je er vaak ook net zo goed  hard om lachen. Ze voelen 

intuïtief wel dat hun leven op aarde een doel moet hebben, maar herinneren het 

zich niet en zoeken dan maar een eigen doel, het stompzinnigste het eerst. 

Desnoods noemen ze het 'goal'. Dan gedragen ze zich eigenlijk als engelen die uit 

de hemel naar de aarde zijn gezonden, maar hun missie niet meer kennen omdat ze 

door het aards bestaan beneveld zijn. Het verhaal zelf van deze novelle is erg 

simpel. De hoofdpersonages zijn al zover dat ze een doel voor het leven denken 

te hebben...