Een bed van sneeuw

Na een voorval met een meisje uit zijn klimgroep is de ervaren bergbeklimmer en gids Pierre Wijnen er met zijn gedachten niet bij. Hij raakt ongemerkt van zijn richel af, klimt wanhopig heen en weer tot een rots afbreekt en hij een val van 300 meter maakt. Als hij uit zijn bewusteloosheid ontwaakt, is hij alleen, in een kille nacht, met nauwelijks kleren aan zijn lijf. 

Een reddingsactie komt op gang. In een Oostenrijks ziekenhuis beleeft hij een tijd van verwardheid en chaos, waarin hij voortdurend twijfelt of hij wel leeft. Tegenover de zaal met medepatiënten, de artsen en de verpleging echter weet hij de schijn van een normaal bewustzijn op te houden. 

Sinds zijn jonge jaren komt Pierre Wijnen in de bergen, ook in Oostenrijk, waar hij later klimt, werkt en woont. Als zijn vrouw hem verlaat en met de kinderen terugkeert naar Nederland, vertrekt hij eveneens, maar komt elk jaar terug naar zijn geliefde Alpen om te klimmen of groepen te leiden. Zijn solo-beklimmingen worden steeds riskanter, hij beleeft er zijn verliefdheden waarbij hij zich telkens laat meevoeren door opflakkerende hoop. Tot de fatale dag... 

Beschrijvingen van de redding, het verblijf in een Oostenrijks ziekenhuis en bergtochten in voorgaande jaren wisselen elkaar af. De fascinerende beleving van de eindeloze val, de zekerheid dat de dood je spoedig zal omarmen, alles wat door je hoofd spookt in die korte tijd, en de doodsangst maken dat je dit waargebeurde verhaal ademloos leest.